Ezjakintasuna oso zabalduta dago.
Ortodoxia defizita eta inflazioa lotzen ahalegindu da, aspalditik. Ez soilik defizit aztoreak, defizit usoak ere horretan egon dira eta oraindik berdin segitzen dute.
Defizit hontzek argi daukate afera.
(Defizit aztoreak, defizit usoak eta defizit hontzak: ikus linka[1].)
Japonia eredua da.
Hona hemen Warren Mosler-ek e-posta truke batetik dakarrena[2]:
(i) Ekonomiek ez dituzte defizit nahiko handiak erabili.
(ii) Defizitak ez dira nahiko handiak dauzkaten aurrezki desioak estaltzeko.
(iii) Japoniak azken 20 urteotan defizit handiak erabili ditu, eta ez dauka inflazio handirik, moneta indartsua baizik.
(iv) Hondoratzea gaur egungo egoerari dagokio, defizita oso txikia delako.
Japonian defizit murrizketarako mugimendu bakoitzak okertu du egoera, eta aurrekontu osagarri bakoitzak egoera hobetu.
DTM-koen teoria eta Japoniako esperientziak bat datoz.
Ikasiko ote dugu?
[1] Ikus http://www.slideshare.net/MitchGreen/money-is-no-object: 33. orrialdea. Prentsan, ikus http://www.washingtonpost.com/blogs/wonkblog/post/you-know-the-deficit-hawks-now-meet-the-deficit-owls/2011/08/25/gIQAHsoONR_blog.html.
http://www.correntewire.com/deficit_hawks_deficit_doves_and_deficit_owls.
Iker Balza says:
Iruzkin interesgarria: http://ekaigroup.blogspot.com.es/2013/02/politicas-anti-crisis-mirando-japon-es.html. Gora Japonia!