Larrabetzu: liburuaren aurkezpena eta iruzkin batzuk

0. Pro domo

0-a) Charles Snow: Bi kultura

0-b) Fikziozko eta ez-fikziozko literatura: idazleen arteko ohiko bereizketa

0-c) Ez-fikziozko eta fikziozko ekonomia[1]: ekonomia erreala eta finantza ekonomia

0-d) Gabriel Arestiri jarraikiz: izkiriatzailea[2]

1. Liburuaren aurkezpena bera

Hona hemen zenbait mugarri nire garapenean:

1960ko hamarkadan: Marxen Alokairua, Prezioa eta Irabazia aztertzea. Horrek markatu ninduen. (Gaur egun, eta aspalditxotik, kapital finantzarioa da nagusi: Finanzkapital uber alles.)

1980ko hamarkadan: Europa eta Europar Batasuna, komuneko monetarantz (Stuart Holland, 1980, Uncommon Market aztertzea)

2000ko hamarkadaren lehen urteak: UEUko blogean, Michael Hudson, (geroago, Randall Wray, …), diruaren estatu-teoria. Finantza Kapitalismoa

2000ko hamarkadaren azken urteak: UEUko blogean, Warren Mosler gehi Randall Wray, Stephanie Kelton, Bill Mitchell. Diru Teoria Modernoa eta finantza-ingeniaritza

Zenbait hitzaldi: Bilbon, Etxebarrin, Zizurkilen, …

Ideia nagusi batzuk:

i)                 Finantza arloa da nagusia munduan

ii)                Ekonomia erreala 45 bilioi euro munduan, urtero, finantza ekonomia 3.450 bilioi

iii)               FIRE sektorea (Finantza, asegurua, higiezin erreala): Aktibo prezioko inflazioa, eta ondorioz, zorrak induzitutako deflazioa

iv)               Ponzi fasea:   Hyman Minsky-k egoera berriari finantza-zikloen Ponzi fasea[3] deitu zion non bankariak, zorren merkatariak izanik, batez ere, eskuratzen dituzten aktiboetan eta merkatuan saltzen dituzten pasiboetan ‘ahalegintzen’ baitira

v)                Lukuruzko kapitala: Marxen M-M’

vi)               Merkatuak:  inbertsio-bankuak, aseguru konpainiak, pentsio-fondoak, hipoteka fondoak, espekulazio-fondoak: akzioak, obligazioak, opzioak edo aukerak  eta deribatuak saldu eta erosi eginez

vii)             Alan Greenspan[4]

viii)            Kreditu-ekonomia eta politika fiskala: finantza-politika eta politika fiskala loturik daude

ix)               EBko defizit publikoa: Trinitate saindua (% 3)

Irtenbiderantz: Ideia nagusiak

a)      Diru teoria modernoa

b)      Inbertsioak: kapital ukigarrian, ez FIREn

c)      Politika fiskal berria, progresiboa

d)      Akordio estrategikoa

e)      EBZ: azken baliabideko mailegu emailea

f)       Gobernua: azken baliabideko enplegatzailea:  8 euro/h-ko

(job guarantee, lan bermea)

g)      Gizarte segurantzan, hezkuntzan eta irakaskuntzan, osasungintzan eta zerbitzu publikoetan inbertitzea

h)      Euskal Herriarentzako proposamena

2. Gehigarria (2013 martxokoa)

DMTkoek Europaz[5]

Warren Mosler: magister[6] 

Euskal Herria independentziaranzko bidean[7]  

3. Zergatik ez?

FED: zer da?[8]

Nola funtzionatzen du FED-ek?[9]

Altxor Publikoa: zertan datza?[10]

EBZ: Zergatik ez da EBZ banku zentral ‘normal‘ bat?

Eurolandia: Warren Mosler-en proposamenak[11]

Zergatik ez da aipatutako guztia kontuan hartzen?

4. Islandia: orain zer?

Zer gertatuko da hemendik aurrera?

Datu gehiago behar dira. Baina hona hemen zenbait iruzkin[12]

5. Trinitate saindua: % 3a

Egonkortasun eta Hazkunde Ituna[13]: defizit/BPGren ratio %3a izatea onartu zen

Zifra hori onartu zen ordu betean, ez zegoen, horretarako, inongo oinarri teorikorik. Mitterrand-ek arau erraz bat behar zuen. %3a? Zifra ona zen, Trinitate saindua (sic) gogoratzen duen zerbait

Ad Majorem Vasconum Libertatem

Larrabetzun (2013ko ekainean)